Napisz czy chodzi o rośliny nago- i okryto nasiennych 1.Żyją na lądzie oraz w zbiornikach wód słodkich i słonych 2.Są głownym składnikiem lasów rosnących w rejonach podbiegunowych. 3.Liście zwykle mają postać miękkich, płaskich blaszek. Odpowiedź: Hej! Oto twoja odp! Więcej jest wód słonych, bo tworzą one morza i oceany. 2. Więcej jest mórz+oceanów.Wyjaśnienie:Miłego dnia! 1. Fotosynteza i oddychanie roślin. Rośliny są samożywnerośliny samożywne samożywne. Oznacza to, że same wytwarzają pokarm. Potrafią one pobierać proste substancje dostępne w otoczeniu i wytwarzać z nich związki potrzebne do budowy organizmu i jego funkcjonowania. Jest to możliwe dzięki fotosynteziefotosynteza fotosyntezie. Na świecie jest więcej wód słonych czy słodkich? 2016-02-22 15:52:32 Przykłądy roślinek ? 2009-12-02 22:21:49 jakie są rodzaję sexu? 2009-09-30 14:36:29 Ślimaki: zyją : -tylko w wodach słonych -tylko w odach słodkich -obydwa rodzaje wód -wody słone i słodkie oraz… Natychmiastowa odpowiedź na Twoje pytanie. olee456 olee456 Informacje o Zarys ekologii glonów wód słodkich i - 13518300537 w archiwum Allegro. Data zakończenia 2023-04-12 - cena 73,50 zł . Lawenda, szałwia czy nachyłek zaliczają się do grupy roślin odpornych na suszę i nasłonecznienie. Roślin z powodzeniem znoszących wspomniane warunki jest znacznie więcej, oto najpiękniejsze z nich. Wybierając rośliny do ogrodu, warto zasięgnąć informacji o ich naturalnym środowisku i klimacie, żeby potem zastosować i odpowiednie podłoże, i uprawę. Po cechach zewnętrznych można się dowiedzieć, w jakich naturalnych warunkach roślina żyje. I tak rośliny ze stanowisk słonecznych i suchych mają najczęściej pokrój zwarty, łodygi silne, liście małe, zredukowane lub łuskowate albo zimozielone, skórzaste i zgrubiałe. Rośliny te potrafią gospodarować wodą i chronić się przed słońcem. Transpirację u nich ograniczają zwarta i gruba skórka, nalot woskowy, a także warstewka żywicy lub wapnia. Ponadto mają zwykle skórkę osłoniętą gęstymi, szarozielonymi, srebrzystymi lub białymi włoskami. Niekiedy liście pokryte są także kolcami. Ich system korzeniowy jest najczęściej bardzo rozbudowany. Suszy nie boją się między innymi: krwawnik wiązówkowaty i pospolity, wiesiołek krzewiasty, nachyłek okółkowy, żeleźniak Russela, trytoma groniasta, dziewanna jedwabista, macierzanki, najrozmaitsze rozchodniki, czyściec wełnisty, lawenda wąskolistna, kocimiętka Faassena i szałwia omszona. Poprzedni artykuł 128 Okazje Następny artykuł Rośliny uprawiane na pełnym słońcu, nawet te wytrzymałe mogą czasem wymagać szczególnej troski. Po prawdzie wiele takich gatunków jest odporna na suszę i nie potrzebuje częstego podlewania, jednak sam sposób wykonywania zabiegu ma znaczenie. Dowiedz się jak pielęgnować słoneczny ogród i jakie rośliny w nim posadzić. Spis treści Jak pielęgnować słoneczny ogród? Rośliny najlepiej podlewać rano lub wieczorem, natomiast podlewanie w godzinach południowych nie jest wskazane. Należy przy tym unikać oblewania liści i kwiatów. To ograniczy ryzyko poparzenia liści bądź kwiatów. Dodatkowo dla bujnego kwitnienia i wzrostu cenne okazy zaleca się regularnie nawozić. Gatunki, które lubią słoneczne stanowiska, ale jednocześnie są wrażliwe na niedobór wody, powinny być ściółkowane. Warstwa z liści, trocin, kory lub innego organicznego materiału ograniczy wyparowywanie. Źródło: Bricomarché z pasją / YouTube Rośliny jednoroczne, dwuletnie i byliny do słonecznego ogrodu Rośliny z tej grupy wymagają dużej ilości światła dla obfitego kwitnienia. Część z poniższych gatunków nie nadaje się do uprawy w miejscach nawet częściowo zacienionych. Inne – chociaż poradzą sobie w niekorzystnych warunkach – będą wolniej rosły i mocniej przyrastały w zielonej części na niekorzyść kwiatów. Wszystkie „propozycje” można sadzić na stanowiskach o prażącym słońcu, gdzie wiele innych roślin ulegnie poparzeniu. Fot. Ferr Fikkers Freeimages Chaber bławatek (Centaurea cyanus) Wysokość: 20-80 cm;Cechy charakterystyczne: rurkowate niebieskie, różowe bądź białe kwiaty;Zalety: obficie kwitnie, kojarzy się z dzieciństwem i pięknymi łąkami, dobrze rośnie na glebach jałowych i suchych;Światło: roślina jednoroczna wybitnie światłolubna – w cieniu wytwarza dużo zieleni kosztem kwiatów;Zastosowanie: na rabaty, do tworzenia łąk kwiatowych, nadaje się do dekoracji ogrodów naturalistycznych, wiejskich i angielskich. Dowiedz się więcej o chabrach Fot. John Nyberg Pixabay Słonecznik zwyczajny (Helianthus annuus) Wysokość: 50-300 cm;Cechy charakterystyczne: potężne kwiatostany, szybki wzrost, jadalne nasiona;Zalety: duża dekoracyjność, kwiaty przypominające słońce;Światło: wybitnie światłolubna – dobre nasłonecznienie potrzebne jest nie tylko do obfitego kwitnienia, ale także do wytworzenia dużej ilości smacznych owoców – niełupek;Zastosowanie: najczęściej sadzony w grupach, na średnie lub wysokie rabaty, do ozdoby ogrodzeń, murków i ścian, niskie odmiany można uprawiać w pojemnikach, na kwiat cięty. „Obowiązkowa” ozdoba ogrodów wiejskich. Dowiedz się więcej o słonecznikach Fot. Darwinek/Wikimedia Commons ↓ Kocanki ogrodowe (Helichrysum bracteatum) Wysokość: 40-100 cmCechy charakterystyczne: suche, łuskowate kwiaty, roślina jednoroczna;Zalety: obfite kwitnienie, łatwość uprawy, szerokie zastosowanie;Światło: wymaga stanowisk wybitnie słonecznych – szczególnie jeśli kwiaty będą wykorzystywane w kompozycjach;Zastosowanie: na rabaty, na suche bukiety, do kompozycji florystycznej, nadaje się do dekoracji ogrodów wiejskich i angielskich. Dowiedz się więcej o kocankach Fot. Linda DuBose/Freeimages Cynia wytworna (Zinnia elegans) Wysokość: 50-100 cm;Cechy charakterystyczne: duże pełne lub półpełne kwiaty, roślina jednoroczna;Zalety: obfite kwitnienie, łatwość uprawy;Światło: na stanowisku słonecznym wytwarza dużo kwiatów;Zastosowanie: to tradycyjna roślina rabatowa, na kwiat cięty, można uprawiać ją w pojemnikach, nadaje się do ogrodów wiejskich, angielskich i mieszanych. Dowiedz się więcej o cyniach Fot. TANAKA Juuyoh/Wikimedia Commons ↓ Krwawnik wiązówkowaty (Achillea filipendulina) Wysokość: 80-150 cm;Cechy charakterystyczne: duże, żółte baldachy kwiatowe, bylina;Zalety: łatwa w uprawie, często pasuje do otaczającego krajobrazu;Światło: powinno się uprawiać tylko na stanowiskach słonecznych;Zastosowanie: to tworzenia barwnych grządek i rabat, nadaje się na kwiat cięty i suche bukiety. Pasuje do różnych typów ogrodów, w tym naturalistycznych. Dowiedz się więcej o krwawnikach Fot. jamesdemers/Pixabay Ostróżka ogrodowa (Delphinium cultorum) Wysokość: 1,5-2 m;Cechy charakterystyczne: długie groniaste kwiatostany o barwie niebieskiej, fioletowej lub białej, bylina;Zalety: niesamowity wygląd kwiatów, długie i obfite kwitnienie, szerokie zastosowanie;Światło: w miejscach zacienionych nieprawidłowo rośnie, jej pędy są zbyt wiotkie a kwiaty rzadsze;Zastosowanie: ozdoba murów, ogrodzeń, ścian, na wysokie rabaty, dobrze wygląda na tle drzew, do ogrodów angielskich, wiejskich i mieszanych. Dowiedz się więcej o ostróżkach Fot. Vivi Rindom/Freeimages Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea) Wysokość: 80-100 cm;Cechy charakterystyczne: atrakcyjne fioletowo-brązowe kwiaty przypominające lotki do badmintona, bylina;Zalety: łatwa w uprawie, obficie kwitnie, znosi nawet prażące słońce;Światło: wybitnie światłolubna, w cieniu słabo kwitnie i częściej pokłada się;Zastosowanie: na słoneczne rabaty, do ogrodów wiejskich; na kwiat cięty. Dowiedz się więcej o jeżówkach Fot. lebondepot0/Pixabay Rojnik (Sempervivum) Wysokość: 5-15 cm;Cechy charakterystyczne: tworzy kępy mięsistych liści;Zalety: rośnie wszędzie tam, gdzie inne rośliny mają za sucho lub ulegają poparzeniu;Światło: wybitnie światłolubna;Zastosowanie: skalniaki, rabaty kamieniste, wrzosowiska, ogrody wertykalne zewnętrzne, zazielenienia dachów. Dowiedz się więcej o rojnikach Krzewy i drzewa do słonecznego ogrodu Do tej grupy należą rośliny, którym należy zapewnić słoneczne stanowisko dla obfitego kwitnienia, efektywniejszego przebarwiania się liści lub lepszego zabezpieczenia przed mrozem. W przypadku roślin wrażliwych na mróz, wystawy południowe są najodpowiedniejsze, chociaż nie pozbawione wad. W takich miejscach może dochodzić do zgorzeli mrozowych na wskutek dużych różnic temperatury w czasie dnia i nocy. Dlatego zaleca się wykonywanie bielenia pni drzew. Dobra dla gatunków światłolubnych i wymagających jest także wystawa zachodnia. Natomiast wystawa północna jest zbyt zacieniona a na wschodniej problemem będą mroźne, zimowe wiatry. Fot. Hans Braxmeier/Pixabay Budleja Davida (Buddleja davidii) Wysokość: 2-3 m;Cechy charakterystyczne: przewieszające się pędy, wiechowate/kolbowate kwiatostany, przyciąga chmarę motyli;Zalety: obfite kwitnienie, szybki wzrost; Światło: powinna rosnąc w miejscu ciepłym, słonecznym. W cieniu słabo kwitnie a zimą może przemarzać;Zastosowanie: pojedynczy soliter, na wysokie rabaty z bylinami, do uprawy w pojemnikach, do ogrodów angielskich i wiejskich. Dowiedz się więcej o budlejach Fot. jacqueline macou/Pixabay Judaszowiec południowy (Cercis silliquastrum) Wysokość: 2-3 m;Cechy charakterystyczne: motylkowe kwiaty, długie owoce - strąki;Zalety: krzew ozdobny z liści, kwiatów i owoców;Światło: gatunek wrażliwy na mróz – powinien rosnąć w miejscach słonecznych, ciepłych;Zastosowanie: najlepiej prezentuje się sadzony pojedynczo. Dowiedz się więcej o judaszowcach Fot. konikaori/Freeimages Magnolia (Magnolia) Wysokość: 1,5-2 m (m. gwiaździsta), 4-8m (m. pośrednia);Cechy charakterystyczne: wiele gatunków kwitnie jeszcze przed rozwojem liści;Zalety: efektywne kwiaty, duża dekoracyjność, może ponawiać kwitnienie;Światło: koniecznie miejsca słoneczne i ciepłe, w cieniu może nie zakwitnąć;Zastosowanie: najlepiej prezentuje się sadzona pojedynczo, nadaje się do ogrodów różnego typu. Dowiedz się więcej o magnoliach Fot. John Nyberg/Pixabay Sumak octowiec (Rhus typhina) Wysokość: 4-6 m;Cechy charakterystyczne: pierzaste liście, kolbowate kwiatostany, charakterystyczny, odurzający zapach;Zalety: oryginalny wygląd, ozdobny z liści, kwiatów i owoców, odstrasza komary;Światło: wymaga stanowisk słonecznych;Zastosowanie: najlepiej wygląda jako soliter, nadaje się do sadzenia w parkach. Dowiedz się więcej o sumakach Fot. punch_ra/Pixabay Glicynia kwiecista (Wisteria floribunda) Wysokość: do 8 m;Cechy charakterystyczne: pnący pokrój, motylkowe kwiaty zebrane w długie grona;Zalety: jedno z najpiękniejszych pnączy, obficie kwitnące;Światło: dla prawidłowego wzrostu i kwitnienia wymaga miejsc słonecznych, ciepłych i zacisznych;Zastosowanie: ozdoba altan, tarasów, murów i kratownic. Nadaje się do ogrodów angielskich, wielkich i orientalnych. Dowiedz się więcej o glicyniach Fot. kallerna/Wikimedia Commons ↓ Brzoza brodawkowata (Betula pendula) Wysokość: 20-30 m;Cechy charakterystyczne: biało-czarna kora, zwisające pędy, jasnozielone, drobne liście;Zalety: szybki wzrost, bezproblemowa w uprawie, ozdobna z pokroju, liści i kory;Światło: roślina światłolubna, która znosi warunki półcieniste;Zastosowanie: jako pojedynczy soliter, sadzona w grupach na aleje, do ogrodów naturalistycznych, wiejskich i leśnych. Dowiedz się więcej o brzozach Fot. Public Domain/Wikimedia Commons Ambrowiec amerykański (Liquidambar styraciflua) Wysokość: 15-20 m;Cechy charakterystyczne: duże, dłoniastoklapowane liście jesienią przebarwiające się na czerwono lub purpurowo;Zalety: duża dekoracyjność, oryginalny i rzadki w Polsce gatunek, dobrze rośnie na kwaśnej glebie;Światło: wymaga miejsc słonecznych i ciepłych (wtedy liście najpiękniej przebarwiają się). Na wystawach wschodniej i północnej częściej przemarza;Zastosowanie: ambrowiec zaleca się sadzić pojedynczo, nadaje się do dekoracji dużych ogrodów i parków. Dowiedz się więcej o ambrowcach Tekst: Michał Mazik, zdjęcia tytułowe: Teodor, fietzfotos, Stefan Schweihofer/Pixabay, zdjęcia w tekście: Darwinek/CC BY-SA Commons, TANAKA Juuyoh/CC BY Commons, kallerna/CC BY-SA Commons Życie w wodzie zarówno słodkiej jak i słonej jest niesamowitym wyzwaniem przystosowawczym. Ryby muszą sobie radzić z parciem osmotycznym a dodatkowo ryby morskie również z zasoleniem. Przeciętne zasolenie mórz i oceanów wynosi około 35‰ czyli 1 kilogram wody oceanicznej zawiera mniej więcej 35 gramów soli. Ryby żyjące w takim hipertonicznym środowisku są narażone na stałą utratę wody z organizmu. Jak ryby dostosowują się do życia w hipertonicznym środowisku? Jak zatem wygląda życie w słonej wodzie? Większość ryb morskich, ryby kostnoszkieletowe piją słoną wodę przez cały czas aby zachować mniejszą koncentrację soli wewnątrz. Nadmiar soli mineralnych wydalany jest wraz z moczem i przez nabłonek skrzeli. Nadmiar jonów, zamiast pozostać w płynach wewnętrznych jest wychwytywany jest przez komórki solne położone w skrzelach. Jest on gromadzony w postaci słonego śluzu i usuwany na zewnątrz na zasadzie transportu aktywnego. Natomiast ryby spodouste nie piją wody, natomiast utrzymują wysokie stężenie mocznika we krwi. Woda wnika do ich organizmu przez nabłonek skrzeli. Gdyby zatem przełożyć rybę morską do wody słodkiej to prędzej, czy później ta się utopi! Mechanizm osmotyczny ryby, zacznie napełniać komórki coraz większą ilością wody, a to spowoduje rozerwanie tkanek i śmierć! W sytuacji odwrotnej, gdy ryba słodkowodna znajdzie się w słonej wodzie również nie będzie w stanie przeżyć. Przyczyną śmierci będzie jednak nie utopienie a wysuszenie. A wszystko za sprawą mechanizmu osmotycznego, który tym razem spowoduje utratę wody przez komórki. Czy zwierzęta mogą przystosować się do zmiennego zasolenia? Znamy jednak przypadki zwierząt, które potrafią dostosować się do zmiennego otoczenia. Ryby, które w ciągu życia żyją w środowisku zarówno morskim jak i słonym (węgorz, łosoś) potrafią przystosować się do tych warunków. Węgorz zaczyna pić słoną wodę, łosoś przestaje pić wodę słodką. Istnieje jednak mała, kilkunastocentymetrowa przydenka, która równie dobrze radzi sobie ze słodką wodą, jak i zawierającą 110 gramów soli w litrze, czyli zasoloną trzykrotnie bardziej niż woda morska. Ławice przydenki zamieszkują płytkie wody u wschodnich wybrzeży Ameryki Północnej. Gdy woda zawiera mało tlenu, przydenka modyfikuje swoje czerwone krwinki, aby wiązały więcej tlenu. Zimą zakopuje się w mule i tam czeka na wiosnę. Może żyć w wodzie tak zanieczyszczonej dioksynami, bifenylami czy kreozotem, że zabija inne organizmy. Naukowcy z Louisiana State University poddali przydenki intensywnym badaniom. Najpierw przez trzy miesiące przetrzymywali je w wodzie morskiej a następnie przenieśli do wody słodkiej i przeprowadzili badania genetyczne i molekularne. Przez pierwsze 24 godziny ryby doznawały szoku osmotycznego - słodka wodą starała się napłynąć do ich organizmu i "rozcieńczyć " krew. Napływ wody do komórek mógł je rozerwać, co byłoby niebezpieczne zwłaszcza w przypadku skrzeli. Jednak po 72 godzinach przydenki czuły się świetnie, a badania nie ujawniły nieprawidłowości. Okazało się, ze ryby radzą sobie dzięki osmolitom - substancjom wydzielanym prze komórki skrzeli. Wraz z osmolitami przydenka mogła pozbyć się nadmiaru wody. Dodatkowe działanie miały akwaporyny- białka, które łączyły się z błonami komórkowymi i wyrzucały wodę na zewnątrz. Aktywność genu dla akwaporyny -3 zwiększyła się 16-krotnie w ciągu 6 godzin. W sumie w ciągu 72 godzin włączyło się lub wyłączyło 498 genów. Dalsze badania ujawniły, że by radzić sobie z zatrutą wodą przydenki uruchamiały inne geny - w sumie około 20 procent wszystkich. Jak radzą sobie z zasoleniem pozostałe zwierzęta morskie? Wody mórz i oceanów całego świata zamieszkują najrozmaitsze gatunki zwierząt. One też narażone są na zasolenie, a co za tym idzie zwiększone ciśnienie osmotyczne. Foki i morsy wydzielają nadmiar soli z moczem, a żółwie płaczą. Z kolei żyjące nawet setki kilometrów od brzegu ptaki morskie korzystają ze specjalnego gruczołu solnego. Nadmiar soli usuwany jest w postaci wydzieliny spływającej z czubka dziobu. Niestety, natura nie wyposażyła człowieka w mechanizm mogący pozbyć się tak dużych ilości soli. Prowadzimy zajęcia naukowe dla dzieci Realizujemy autorski program edukacyjny, przeprowadzając bezpieczne eksperymenty dla dzieci i angażując do poznania świata. Zapraszamy do współpracy! Sprawdź najnowsze ciekawostki: Ostatnio w mediach sporo mówi się o sinicach. Przyznam szczerze, że dopóki mówiono o nich w kontekście morza (nad które się nie wybierałam) to temat zupełnie mnie nie interesował… Do czasu. Po powrocie z Mazur zachciało nam się wypoczynku nad wodą. Po uważnym przestudiowaniu mapy zdecydowaliśmy się na odwiedzenie plaży w Wieliszewie, do której mamy nieco ponad 20 kilometrów. We wtorek zaliczyliśmy więc kąpiel, a w środę… kąpielisko zostało zamknięte z powodu zakwitu sinic. Czym są sinice? Sinice to organizmy samożywne, które kiedyś były uważane za rośliny, a obecnie – zaliczane są do królestwa bakterii. Posiadają one zdolność wytwarzania związków organicznych na drodze fotosyntezy. Gdzie występują sinice? Krótko mówiąc – wszędzie. Sinice występują zarówno w wodach słodkich jak i słonych, a niektóre z nich są tak odporne, że można je znaleźć nawet w gorących źródłach, w których temperatura niejednokrotnie dochodzi do 90 stopni Celsjusza… Dla mnie to totalna abstrakcja! Po czym poznać, że zakwitły sinice? Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na barwę i zapach wody. Jeśli wygląda ona jak mieszanka wody z zieloną farbą olejną, jest mętna i pieniąca się albo wygląda jak zupa szczawiowa to należy zrezygnować z kąpieli. Poza tym oficjalne komunikaty dot. stanu kąpielisk można sprawdzać codziennie na stronie Głównego Inspektoratu Sanitarnego. Czym grozi kąpiel w wodzie, w której zakwitły sinice? Choroby wywoływane przez toksyny sinic zależą przede wszystkim od rodzaju toksyny, rodzaju wody oraz drogi, którą doszło do skażenia. Przykładowe objawy zatrucia to podrażnienia skóry i oczu, zatrucia pokarmowe, gorączka, bóle głowy, mięśni i stawów oraz uszkodzenia wątroby. Ta lista zdecydowania działa na moją wyobraźnię, jednak plaże i tak są pełne ludzi, którzy pomimo komunikatów wchodzą do wody i co gorsze – namawiają do tego również swoje dzieci! Ja nie miałabym sumienia, żeby narażać eM na takie ryzyko, ale cóż… Są matki i madki. Dla mnie zakaz to zakaz, a inni uważają, że sanepid jest przewrażliwiony i od kwitnącej wody jeszcze nikomu nic się nie stało. Przedstawiamy poradnik w pigułce: jakie są zasady sadzenia roślin wodnych oraz czym powinien charakteryzować się zbiornik wodny, który będzie nimi obsadzany. Zasady sadzenia roślin wodnych:o czym powinniśmy pamiętać? Rośliny wodne należy sadzić do ażurowych koszyków wyłożonych wyściółką z juty. (od wczesnej wiosny do jesieni). Podłoże powinno składać się z mieszanki gliny i piasku (1:2). Wszystkie rośliny wodne w zbiorniku nie powinny zajmować więcej niż 2/3 lustra wody. Aby poprawić warunki siedliskowe roślin wodnych można wykorzystać kieszonki jutowe lub z włókna kokosowego, a także postumenty do umieszczenia roślin na odpowiedniej głębokości. Należy unikać podłoży organicznych, gdyż powodują nadmierny rozwój życia biologicznego i mętnienia wody. Oczko wodne z roślinami wodnymi:jak odpowiednio dobrać rośliny? Do obsadzenia oczka należy odpowiednio dobrać rośliny. Powinniśmy wytypować kilka gatunków zarówno do obszarów podwodnych jak i przybrzeżnych. Roślin podwodnych nie powinno być więcej niż 1/3 ogólnej powierzchni roślin w zbiorniku. Większość roślin wodnych jest światłolubna – nie zakładaj oczka wodnego w cieniu drzew. Przez nadmiar światła słonecznego w oczkach wodnych często namnażają się duże ilości glonó, ale nie obawiaj się – rośliny wodne ograniczają ich rozwój oraz naturalnie wzbogacają wodę w tlen. Tekst: Redakcja zdjęcie tytułowe: Silvia & Frank/Pixabay

samożywne rośliny wód słodkich i słonych